Choreograaf Katja Heitmann probeert de unieke motoriek van mensen te rubriceren. Een intrigerend, origineel project ★★★★☆

Annette Embrechts, 24 mei 2021
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/choreograaf-katja-heitmann-probeert-de-unieke-motoriek-van-mensen-te-rubriceren-een-intrigerend-origineel-project~b6eb3354/

Verrassend: ik blijk verwantschap te vertonen met een dakloze uit Düsseldorf (Pavel, 54 jaar) én de 93-jarige Herr Stamm, de Tilburgse Tosca (24) en parkinsonpatiënt Monika (65). Blijkbaar bewegen we onbewust op vergelijkbare manier: gefrunnik aan nagelriempjes, benen die tijdens het zitten automatisch dubbel over elkaar slaan, lopen met opgekrulde tenen. De Deense danseres Lea Christensen, lid van het collectief rond choreograaf Katja Heitmann, heeft mij een uur lang liefdevol bevraagd over (de herkomst van) mijn motoriek. Onderwijl spiegelt ze mijn bewegingen. Haar geconcentreerde aanpak werkt ontwapenend. Vervolgens koppelt ze mijn karakteristieke gebaren aan het reservoir in haar lichaam, ontstaan na eerdere gesprekken met honderden deelnemers aan Motus Mori, Heitmanns intrigerende, zesjarige kunstproject.

In een levend museum voor menselijke motoriek probeert Heitmann unieke, persoonsgebonden bewegingen te rubriceren. Zo verschillend als hun herkomst kan zijn, ergens zit overlap met anderen. Die connectie maken haar performers. Samen vormen ze een levend archief, dat uitbreidt in elke stad waar Heitmann met haar aandachtige, zorgvuldig uitgedachte project neerstrijkt. Nu doneer ik onder meer mijn opkrullende tenen.

Oorspronkelijk wilde Heitmann tijdens het performancefestival Spring haar levende museum in zijn geheel exposeren, waarbij toeschouwers geconcentreerd langs tien performers dwalen en vertraagde motoriek uitwisselen. Vanwege de restricties introduceert ze in Utrecht tijdens een testen-voor-toegangpilot een nieuwe stap: Motus Mori: Meeting the Archive. In drie uur tijd word je een-op-een ondervraagd over je gebarentaal, krijg je uitleg en koffie, om tijdens het laatste uur naar je eigen kinetische portret te kijken. Christensen presenteert dat weergaloos, in slow motion, met vertraagde oogopslag. Ik herken mijn ‘vertaalde’ tics en gestes, fluisterend vermengd met die van Pavel, Monika, Tosca en Herr Stamm. Hoogst origineel.

Motus Mori: meeting the archive van Katja Heitmann, tijdens Spring 2021.
Beeld: Jostijn Ligtvoet

Motus Mori: Meeting the Archive

Dans

★★★★☆

Van Katja Heitmann. 22/5, Fotodok, Utrecht. Aldaar t/m 29/5, op springutrecht.nl. Daarna: 5 t/m 22/8 in Den Bosch (Theaterfestival Boulevard) en 13 t/m 23/10 in Korzo, Den Haag.

English translation:

Choreographer Katja Heitmann tries to classify people’s unique movements. An intriguing, original project ★★★★☆

Annette Embrechts 24 May 2021

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/choreograaf-katja-heitmann-probeert-de-unieke-motoriek-van-mensen-te-rubriceren-een-intrigerend-origineel-project~b6eb3354/

Surprisingly, I appear to be related to a homeless person from Düsseldorf (Pavel, 54) as well as 93-year-old Herr Stamm, Tosca (24) from Tilburg and parkinson’s patient Monika (65). Apparently, we unconsciously move in similar ways: fidgeting at cuticles, legs that automatically double-over while sitting, walking with curled-up toes. Danish dancer Lea Christensen, a member of the collective around choreographer Katja Heitmann, spent an hour lovingly questioning me about (the origin of) my motor skills. Meanwhile, she mirrored my movements. Her concentrated approach is quite disarming. She then links my characteristic gestures to the reservoir in her body, created after previous conversations with hundreds of participants in Motus Mori, Heitmann’s intriguing, six-year art project.

In a living museum of human locomotion, Heitmann tries to classify unique, person-specific movements. As different as their origin may be, somewhere there is overlap with others. That connection is what makes her performers. Together they form a living archive, expanding in every city where Heitmann descends with her attentive, carefully conceived project. Now I donate my curled-up toes, among other things….

Originally, Heitmann wanted to exhibit her living museum in its entirety during the performance festival Spring, with spectators wandering intently past ten performers and exchanging delayed motor skills. Due to restrictions, she is introducing a new step in Utrecht during a test-by-access pilot: Motus Mori: Meeting the Archive. In three hours, you are questioned one-on-one about your sign language, given explanations and coffee, to look at your own kinetic portrait during the last hour. Christensen presents this peerlessly, in slow motion, with slowed-down eye gaze. I recognise my ‘translated’ tics and gestures, whispering mixed with those of Pavel, Monika, Tosca and Herr Stamm. Highly original.

Motus Mori: meeting the archive by Katja Heitmann, during Spring 2021.
Image: Jostijn Ligtvoet

Motus Mori: Meeting the Archive

Dance

★★★★☆

By Katja Heitmann. 22/5, Fotodok, Utrecht. There until 29/5, on springutrecht.nl. Afterwards: 5 to 22/8 in Den Bosch (Theaterfestival Boulevard) and 13 to 23/10 in Korzo, The Hague.